پردازنده

پردازنده مرکزی یا همان واحد پردازنده مرکزی Central Processing Unit) CPU) پردازنده اصلی سیستم کامپیوتر می باشد. به طور خلاصه مغز کامپیوتر محسوب می شود. و سرعت کامپیوتر را تعیین می کند. سرعت کامپیوتر بر حسب واحد مگاهرتز سنجیده می شود.

این مدار الکترونیکی دستورالعمل هایی را که تشکیل دهنده یک برنامه کامپیوتری هستند اجرا می کند. در اصل کلیه عملیات پردازش کامپیوتر در این بخش انجام می شود. CPU هسته ای برای پردازش می باشد. که پردازنده های چند هسته ای، چندین هسته دارند که به طور همزمان برای پردازش استفاده می شود. بنابراین سرعت بالاتری دارند. و هر چه تعداد هسته های برای پردازش بیشتر باشد به همان نسبت سرعت افزایش می یابد.

برخی از تولید گنندگان معروف پردازنده عبارتند از: IBM , AMD , Intel , NVIDIA

بخش های اصلی CPU

واحد محاسبه و منطق : کلیه عملیات پردازشی و محاسباتی در این قسمت انجام می شود.

واحد کنترل : واحدی که کنترل کلیه قسمت های کامپیوتر و اجزا و ارتباط بین آن ها را به عهده دارد.

رجیستر (Register): حافظه های کوچکی که برای نگهداری موقت داده ها ونتایج پردازش استفاده می شود و در صورت نیاز به حافظه اصلی منتقل می شود.

حافظه نهان: حافظه بسیار سریع بین RAM و CPU برای افزایش سرعت کامپیوتر استفاده می شود و اطلاعات تکراری را در خودش نگه می دارد که در صورت نیاز سریع به پردازنده منتقل کند و به این شکل سرعت کامپیوتر را افزایش دهد.

اتصال CPU به مادربرد

بر روی مادربرد یک سوکت مخصوص CPU وجود دارد. که نوع CPU و مادربرد با یکدیگر همخوانی دارند. CPU روی سوکت قرار می گیرد و با گذرگاه ها (Bus) به مادربرد وصل می شود.

بر روی CPU یک فن و یک خنک کننده قرار می گیرد. زیرا CPU هنگان پردازش بسیار گرم می شود و خنک کننده و فن برای خنک کردن در هنگام کار استفاده می شود.

مشخصه های کلیدی CPU

سرعت کلاک
تعداد هسته ها
رشته های پردازشی
توان طراحی حرارتی
حافظه کش
IPC پردازنده
فناوری ساخت

انواع cpu

celeron
pentium
Core 2 solo
Core 2 Due
Core 2 quad
Core i3
Core i5
Core i7
Core i9
Core i10
سرعت کلاک : مقیاسی برای اندازه گیری سرعت پردازش یک ریزپردازنده می باشد. هر چقدر سرعت کلاک بیشتر باشد پردازنده سریعتر عمل می کند.

بررسی اجمالی انواع CPU

CPU های تک هسته ای: قدیمی ترین نوع CPUها می باشد. که در یک زمان فقط یک فعالیت را مدیریت می کند. بنابراین در کارهایی که همزمان انجام می شود نمی تواند به خوبی عمل کند و مناسب نمی باشد.
CPU های دو هسته ای: دو هسته پردازش گری دارند و دو CPU در یک واحد قرارگرفته است. این نوع به صورت کارآمدی می تواند چند کار را همزمان مدیریت کند. برای اینکه برنامه ها و سیستم بهترین عملکرد و سرعت را داشته باشند. کد مخصوص SMT ( Simultaneous Multi-threading Technology ) را دارند.
CPU های چهار هسته ای یا کوادکور (Quad Core ): CPU فعالیت ها را بین چهار هسته تقسیم می کند. امکان انجام فعالیت های همزمان بیشتری را دارد. البته برنامه ها و اپلیکشن ها باید کد SMT را داشته باشند تا سرعت فعالیت ها زیادتر باشد.
CPU های هشت هسته ای: CPU شامل هشت واحد پردازش مستقل می باشد و هر هسته به طور مستقل امکان پردازش و مدیریت یک فعالیت را دارد. در واقع یک CPU هشت هسته ای می تواند 8 فعالیت را به صورت همزمان مدیریت کند و انجام دهد.

نتیجه گیری

در نهایت می توان گفت چند هسته ای بودن CPU در سرعت آن دخیل است. البته لزوما با افزایش تعداد هسته ها عملکرد پردازنده بهتر نمی شود. بلکه زمانی می توان از تعدا بالاتر هسته ها استفاده بهینه کرد که نرم افزار ها نیز به شکلی طراحی شده باشند که بتوانند از تعداد هسته ها استفاده کنند. ضمن اینکه سایر قطعات از جمله حافظه اصلی و مادر برد نیز به روز بوده و بتوانند از این قابلیت استفاده کنند.

آموزشگاه کامپیوتر فرهنگ سازان معاصر

در سایت (dibagaran7.ir) می توانید به اخبار بیشتری دست پیدا کنید.