تنبک
مشخصات و ویژگی های تنبک
تنبک یک ساز کوبهای ایرانی است که به آن تمبک، دمبک، دندونک یا ضرب هم میگویند. این ساز پوستی، از نظر سازشناسی، جزء طبلهای جامشکل محسوب میشود. تنبک معمولاً از چوب گردو، افرا یا توت ساخته میشود و دارای دو قسمت اصلی است: تنه که قسمت حجیمتر و نفیر که قسمت باریکتر ساز است.
تنبک در موسیقی سنتی ایرانی نقش مهمی دارد و هم به صورت تکنوازی و هم در همنوازی با سایر سازها استفاده میشود.
اجزای تنبک:
بدنه (تنه): قسمت اصلی و حجیم تنبک که از چوب ساخته شده و شکل آن معمولاً شبیه به جام است.
نفیر: قسمت باریکتر تنبک که به آن متصل است و نقش مهمی در تولید صدا دارد.

پوست: پوست حیوان (معمولاً بز، گوساله یا شتر) که روی دهانه تنبک کشیده میشود و با ضربه زدن بر روی آن صدا تولید میشود.
پردهها: قطعات کوچک چوبی یا فلزی که در اطراف پوست قرار میگیرند و از پوست در برابر آسیب محافظت میکنند.
انواع تنبک:
تنبک یک تکه: از یک قطعه چوب ساخته شده و ساخت آن زمانبر و دشوار است.
تنبک چند تکه: از چند قطعه چوب ساخته شده و اتصال آنها به یکدیگر انجام میشود.
تنبک فایبری: از فایبرگلاس یا پلاستیک فشرده ساخته میشود.
تنبک ترکه ای: از تعداد زیادی تکه و ترکه چوبی ساخته شده و سبکتر از سایر انواع است.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.