دف
مشخصات و ویژگی های دف
دف یک ساز کوبه‌ای ایرانی است که از یک حلقه چوبی تشکیل شده که پوست نازکی (معمولاً از جنس پلاستیک یا چرم) بر روی آن کشیده شده و حلقه‌های فلزی کوچکی نیز به دور آن آویخته شده‌اند. این ساز با ضربات انگشت و کف دست نواخته می‌شود و در موسیقی ایرانی، به ویژه در موسیقی سنتی و عرفانی، کاربرد دارد.
اجزای اصلی ساز دف عبارتند از:
کلاف یا قاب: حلقه‌ای چوبی که پوست بر روی آن کشیده می‌شود.
پوست: معمولاً از جنس پلاستیک یا چرم، روی کلاف کشیده می‌شود.
حلقه‌ها: حلقه‌های فلزی که در طول کلاف آویزان هستند و هنگام نواختن صدا تولید می‌کنند.
تاریخچه و کاربرد: دف از سازهای قدیمی و با سابقه در موسیقی ایرانی است و در دوران هخامنشیان و ساسانیان نیز در مراسم و جشن‌ها استفاده می‌شده است.
در دوره اسلامی، دف به ویژه در میان صوفیان و دراویش کاربرد پیدا کرد و در مراسم ذکر و سماع به کار می‌رفت.
امروزه دف یکی از محبوب‌ترین سازهای کوبه‌ای در ایران است و در انواع موسیقی‌ها، از جمله موسیقی دستگاهی، محلی و فولکلور استفاده می‌شود.
تفاوت دف با دایره: دف بزرگتر از دایره است و حلقه‌های فلزی بیشتری دارد که باعث تولید صداهای متنوع‌تر می‌شود.
در نوازندگی دف، تکنیک‌های خاصی برای تولید صداهای متنوع‌تر وجود دارد.
دف در مراسم‌های مذهبی و عرفانی جایگاه ویژه‌ای دارد.
اساتید دف
فردوس کاووسی
مدرس دف
حمیدرضا فودازپور
مدرس دف
مائده رنجبر
مدرس هنگ درام و کالیمبا
ملیکا مشکل گشا
مدرس دف، کاخن، ضرب و تمپو و نی انبان
معصومه ممتاز
مدرس دف
مریم شاهسون
مدرس دف
مطالب زیر را حتما مطالعه کنید
آواز پاپ
آواز سنتی
موسیقی کودک
نی
ویولن
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.