تار

مشخصات و ویژگی های تار

تار یک ساز زهی مضرابی (زخمه‌ای) است که در موسیقی ایرانی و برخی مناطق دیگر خاورمیانه مانند تاجیکستان، جمهوری آذربایجان و ارمنستان و گرجستان و دیگر نواحی نزدیک قفقاز رایج است. این ساز از چوب، پوست، استخوان، زه (روده تابیده ی چهارپایان) و فلز ساخته می‌شود و طول کلی آن حدود ۹۵ سانتی‌متر است. تار با استفاده از مضراب نواخته می‌شود و دارای قدمتی دیرینه در موسیقی ایرانی است.

اجزای اصلی تار عبارتند از

کاسه: قسمت اصلی که صدا از آن تولید می‌شود و معمولاً از چوب توت یا گردو ساخته می‌شود.

صفحه: پوشش روی کاسه که معمولاً از چرم طبیعی یا مصنوعی است.

دسته: بخشی که نوازنده سیم‌ها را روی آن فشار می‌دهد و معمولاً از چوب توت یا گردو ساخته می‌شود.

سرپنجه: قسمتی که گوشی‌ها در آن قرار دارند و برای کوک کردن سیم‌ها استفاده می‌شود.

سیم‌ها: تار معمولاً دارای شش سیم است.

مضراب: قطعه‌ای که با آن به سیم‌ها ضربه می‌زنند و باعث تولید صدا می‌شوند.

انواع تار

تار یک تکه: بدنه از یک قطعه چوب ساخته شده است و صدای یکدست و متراکمی دارد.
تار دو تکه: بدنه از دو قطعه چوب ساخته شده است و انعطاف‌پذیری بیشتری در تولید صدا دارد.

تفاوت تار و سه تار: تار دو کاسه دارد، در حالی که سه تار یک کاسه دارد. کاسه تار معمولاً شبیه به کدو است، در حالی که کاسه سه تار شبیه به گلابی است. تار معمولاً سنگین‌تر از سه تار است. تار دارای شش سیم است، در حالی که سه تار دارای سه سیم است.

کاربرد تار: تار در موسیقی سنتی ایرانی به عنوان یکی از سازهای اصلی در گروه نوازی‌ها و تکنوازی‌ها کاربرد دارد.

مشخصات یک تار خوب: کیفیت چوب و ساخت, کیفیت صدا و کوک, راحتی نوازندگی.